Λίγες μέρες αργότερα έκανα το δεύτερο ταξίδι μου. Βουδαπέστη…παρέα με 10 ερασμίτες, Έλληνες και Τούρκους, άτομα που γνώριζα λίγες μόνο μέρες. Παρόλα αυτά πέρασα πολύ ωραία, κάνοντας πράγματα που δεν έχω ξαναζήσει…Τελικά δεν μπορώ να αποφασίσω αν είναι καλύτερα να κάνεις διακοπές με κολλητούς ή με άγνωστους. Σε ποια από τις 2 περιπτώσεις μπορείς τελικά να είσαι ο εαυτός σου; Ίσως τελικά αυτοί που δεν σου έχουν μεγάλη οικειώτητα σου φέρονται καλύτερα; Παρόλα αυτά μου λείψανε οι φίλοι μου και θα προτιμούσα να είχα πάει μαζί τους! Μπορεί τελικά κατά βάθος να μ’ αρέσει η μετριότητα…Μπορεί τελικά να ξαναπήγαινα στο Άμστερνταμ με τα ίδια άτομα…Μπορεί τελικά να ήμουν πλήρεις με αυτά που είχα και να μην χρειαζόταν να κάνω καινούρια πράγματα…Μπορεί να έχω μετανοιώσει που έφυγα από την Ιεράπετρα…Ποιος ξέρει?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου